اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی با دوره‌های متمایز سرخوشی و انرژی شدید ( مانیا ) و غمگینی یا ناامیدی ( افسردگی ) است. همچنین به عنوان افسردگی شیدایی یا اختلال افسردگی شیدایی شناخته می شود .

اختلال دوقطبی با فراوانی مشابهی در مردان و زنان رخ می دهد. اما تفاوت هایی بین جنسیت ها در نحوه تجربه این بیماری وجود دارد.

به عنوان مثال، یک زن احتمالاً علائم افسردگی بیشتری نسبت به شیدایی دارد . و هورمون های زنانه و عوامل تولید مثلی ممکن است بر وضعیت و درمان آن تأثیر بگذارند.

تحقیقات نشان می دهد که در زنان، هورمون ها ممکن است در ایجاد و شدت اختلال دوقطبی نقش داشته باشند. یک مطالعه نشان می دهد که اختلال دوقطبی دیررس ممکن است با یائسگی مرتبط باشد . در میان زنانی که به این اختلال مبتلا هستند، تقریباً یک نفر از هر 5 نفر اختلالات عاطفی شدید را در طول انتقال به یائسگی گزارش کرده است .

مطالعات به ارتباط بین اختلال دوقطبی و علائم قبل از قاعدگی پرداخته اند. این مطالعات نشان می دهد که زنان مبتلا به  اختلالاتخلقی ، از جمله اختلال دوقطبی، علائم شدیدتری از سندرم پیش از قاعدگی ( PMS ) را تجربه می کنند.

تحقیقات دیگر نشان داده است که زنانی که اختلالات آنها به طور مناسب درمان می شود، در واقع نوسانات خلقی کمتری در طول دوره قاعدگی دارند.

بزرگترین شواهد ارتباط هورمونی با اختلال دوقطبی در دوران بارداری و پس از زایمان یافت می شود. زنان مبتلا به اختلال دوقطبی که باردار هستند یا به تازگی زایمان کرده اند، هفت برابر بیشتر از سایر زنان به دلیل اختلال دوقطبی خود در بیمارستان بستری می شوند. و دو برابر بیشتر احتمال دارد که علائم عود کنند.